این سه نفر چه می گویند؟

کامبیز نویدی : رفتار عجیب سه اصلاح طلب از چهار اصلاح طلب حاضر در شورا در خصوص انتخاب شهردار باعث تعجب نزدیکان سیاسی و شهروندان رشتی شده است. اما برای شناخت دلایل این سه نفر فارغ از شایعه های بی حساب که برخی مسایل را باعث این رفتارها می داند باید به واکاوی دقیق اتفاقات چند ماهه اخیر در شورای شهر رشت پرداخت .

انتخابات هیات رییسه

همه چیز از انتخابات هیات رییسه دوم شروع شد.ظاهرا همه چیز برای ریاست حاجی پور و شهرداری امیرحسین علوی محیا بود. اما بازی اشتباه احمدرمضانپور همه چیز را به هم زد و با جدا شدن رسولی و شیرزاد و ذاکری ماجرا به سمتی پیش رفت که مطلوب این سه نفر نبود و چنان فشار روانی ای به آنها وارد کرد که در اقدامی نسنجیده فرزند یکی از آنها در یک رستوران به امیرحسین علوی حمله برد و موجی از شگفتی آفرید!

اقلیت گوشه نشین

حمله نسنجیده به علوی و اظهارنظرهایی تند باعث شد در چینش کمیسیون ها (که ظاهرا در جلسه ای خاص و توسط حامد عبداللهی نگارش یافت)همه چیز علیه طیف بازنده ی انتخابات هیات رییسه پیش رود و آنها به کل از مناسبات شورایی حذف شوند. این حرکت تمامیت خواهانه ی فاتحان، کینه و کدورتی عمیق در دل بازندگان ایجاد کرد و از آنجاییکه ذکاوت سیاسی این سه تن از همکاران دیگرشان بیشتر است آنها مترصد فرصتی ماندند که هم انتقام بی وفایی ها (البته به زعم و ظن خودشان)بگیرند و هم از عزلت نشینی رهایی یابند. این فرصت طلایی با استعفای نصرتی برای این سه تن فراهم شد و کسانی که به نظر می رسید تا پایان شورا گوشه نشین شوند, ناگهان به مرکز توجهات تبدیل شدند.

رای به عبداللهی چه فوایدی برای سه اصلاح طلب دارد؟

از نظر آنان علاوه بر انتقام‌گیری از بی وفایان انتخابات هیات رییسه خروج محمدتقی عبداللهی و ورود فرانک پیشگر اجماع سه نفره را به چهارنفره تبدیل می کند و با دینی که برگردن حامیان سنتی عبداللهی(جذب و علیپور)قرار می گیرد, طیف اقلیت و اکثریت شورا جابجا می شوند و زمینه برای ریاست رمضانپور در هیات رییسه ی بعدی فراهم می گردد. به تمام اینها احتمال خروج علوی و شیرزاد در سال آینده و ورود شفیعی و مقدادی را اضافه کنید که فضای شورا را بیش از اینها به سود این سه تن عوض می کند. البته تاکید دارم که بگویم این تصور این سه نفر است و با واقعیت فاصله دارد.

اشکال قضیه در کجاست؟

اشکال عمده قضیه این است که به نظر میرسد عبداللهی وابستگی هایی دارد که مجبورش می کند پس از اخذ این سه رای, ماه عسل اش با اصلاح طلبان را هرچه سریعتر تمام کند و به سمت همان جمع سابق بازگردد یا حداقل بعنوان شهردار، موضع خنثی اتخاذ کند.
قطعا شهرداری رشت نقطه ی پایانی آرزوهای سیاسی عبداللهی نیست و او برای بقا در سپهر سیاسی رشت شاید بسادگی از یاران اصلاح طلب اینروزهایش عبور خواهد کرد و سرنوشت خود را به دوستی طولانی مدت یا حتی میان مدت با آنها گره نخواهد زد. نکته اینکه پیشگر نیز وضعیتی مشابه عبداللهی دارد و مایل نخواهد بود در دراز مدت با آنها همراه شود.
به تعبیری باید گفت احتمالاحاجی پور و زاهد برای دومین بار در چند ماه اخیر در فضای بازی پرخطر رمضانپور گرفتار خواهند شد!

اصلاح طلبان با این سه تن چه می کنند؟

اصلاح طلبان متحیر از رفتار این سه تن در مقابل کاندیداهای توانمند شهرداری فعلا مشغول رصد اوضاع هستند هرچند که آنها اساسا توان کنترل نمایندگان خود در شوراها را ندارند(به رفتارهای تنها نماینده ی آنها در شورای سوم وائتلافش با اصولگرایان توجه کنید) ولی حداقل توقع مردم از آنها تذکر دادن به این سه نماینده و در صورت تمرد تصمیم گیری و تجدیدنظر در مورد آینده همکاری با آنها است. مشابه آنچه شورای چهارم تهران با الهه راستگو انجام داد.
این سه امیدوار هستند رفتارشان در گذر زمان از یاد اصلاح طلبان برود و مورد بخشش قرار گیرند. ولی فراموشکاری و نداشتن حافظه تاریخی هم حدی دارد. ندارد؟